Eğitim, bireyin içerisine doğduğu kültürel değerler başta olmak
üzere, yetenek, beceri, tutum, estetik duyarlılık ve olumlu davranışlar
kazanılmasını içeren bir süreçtir. Bireyin yaşamında eğitim süreci ile
meydana gelen değişimin kalıcı hâle gelmesi ve bireyin dünyadaki
değişime ayak uydurabilmesi, günümüz eğitim sistemlerinin temel
belirleyicileri olarak kabul edilmektedir. Eğitim süreci ile kazanılan
beceriler, bireyin yaşam standartlarının gelişmesinin yanı sıra
ülkelerin küresel rekabet kapasitelerine ve demokratik gelişimlerine de
önemli katkılarda bulunmaktadır. Günümüzün sosyal ve ekonomik
koşullarında aktif rol oynayabilecek bireyler yetiştirebilmek, eğitim
sistemlerinin uluslararası alanda rekabet edebilirliği ile doğrudan
ilişkilendirilmesi, ülkeleri öğrencilerini sorumluluk sahibi, eleştirel
düşünebilen, problem çözme ve karar verme becerileri yüksek bireyler
olarak hayata hazırlamaya imkân sağlayan bir eğitim modeli arayışına
itmektedir.
Milli Eğitim Bakanlığının eğitim politikaları ve öncelikleri; temel
eğitim almış öğrencilerin milli, manevi, evrensel değerlere sahip; hem
akademik hem de sosyal anlamda başarılı olabilen; teknolojik gelişmelere
uyum sağlayabilen; kendisine, toplumuna ve farklı kültürlere karşı
yüksek düzeyde farkındalıkla saygı duymayı başarabilen, hayata hazır,
mutlu ve sağlıklı bireyler olarak yetişmelerini sağlamak yönündedir. İyi
bir eğitimin yolu bireysel farklılıkları dikkate almaktan geçmektedir.
Öğrencilerin öğrenmeye karşı doğal yetenek, ilgi, eğilim, isteklerinin
yanı sıra ailedeki yetişme süreçleri, ekonomik durumları, etnik
kökenleri, cinsiyetleri ve benzeri birçok durumları farklılık gösterebilmektedir.
Bu farklılıkların doğuştan mı getirildiği yoksa sonradan mı kazanıldığı
önemli değildir. Önemli olan nokta, bu farklılıklar dikkate alınmadan
yapılacak eğitimin beklenen sonucu getirmeyeceğidir. Öğrencilerin öğrenme ve öğretmenlerin öğretme modellerini birbirine bağlamak için bilgiyi edinmek, becerileri geliştirmek ve yetkinlikleri artırmak şeklinde ifade edilebilecek üç durumun birlikte ele alınması gerekir. Bilginin edinilmesinin kolaylaştığı günümüzde bilgiyi kullanma ve üretme ön plana çıkarken diğer insanlarla birlikte mutlu bir yaşam sürdürebilmek için öğrencilerin temel becerilerinin de geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Dolayısıyla okullarda gerçekleştirilen eğitim ve öğretim faaliyetlerinin anayasası olarak nitelendirilebilecek
programlarda temel beceriler konusuna gereken yeri ve önemi vermek
gerekmektedir. Öğretim programlarında yer alan kazanımların kapsadığı
temel beceriler Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi esas alınarak ele
alınmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulu başta olmak üzere kamu kurum ve kuruluşları, işçi ve işveren sendikaları, meslek örgütleri ve ilgili sivil toplum kuruluşlarıyla iş
birliği içerisinde, ulusal ve uluslararası uzmanlar ile akademisyenlerin
katılımıyla hazırlanan “Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin
Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik” Bakanlar
Kurulunun 2015/8213 sayılı Kararı’yla 19 Kasım 2015 tarihli ve
29537 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Söz
konusu Yönetmelik gereğince hazırlanan “Türkiye Yeterlilikler
Çerçevesine Dair Tebliğ ve eki Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi” 2/1/2016
tarihli ve 29581 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe
girmiştir. Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi (TYÇ), Avrupa Yeterlilikler Çerçevesi (AYÇ) ile uyumlu olacak şekilde tasarlanan; ilk, orta ve yükseköğretim dâhil, meslekî, genel ve akademik eğitim ve öğretim programları ve diğer öğrenme
yollarıyla kazanılan tüm yeterlilik esaslarını gösteren ulusal yeterlilikler çerçevesidir. TYÇ’nin genel hedefi, ülkemizdeki tüm yeterliliklerin tanımlandığı, sınıflandırıldığı ve bunun sonucunda yeterlilikler arasında geçiş ve ilerleme gibi ilişkilerin belirlendiği bütünleşik bir yapı sunmaktır. TYÇ’de hayat boyu öğrenme kapsamında her bireyin kazanması beklenen sekiz anahtar yetkinlik bulunmaktadır. Bunlar; ana dilde iletişim, yabancı dillerde iletişim, matematiksel yetkinlik ve bilim/teknolojide temel
yetkinlikler, dijital yetkinlik, öğrenmeyi öğrenme, sosyal ve
vatandaşlıkla ilgili yetkinlikler, inisiyatif alma ve girişimcilik
algısı, kültürel farkındalık ve ifade şeklinde ifade edilmektedir. Anahtar yetkinliklerin hepsi aynı öneme sahiptir çünkü herbiri bilgi toplumunda başarılı bir yaşam için katkıda bulunabilmektedir. Bu yetkinliklerin pek çoğu birbiriyle uyuşmakta,
birbirini kapsamakta ve birbirini destekleme esasına dayanmaktadır. Bu
anahtar yetkinliklerin kapsamı kısaca şöyle açıklanabilir:
Ana Dilde İletişim: Ana dilde iletişim; bireyin kelime bilgisi, işlevsel dil bilgisi ve dilin görevleri hakkında bilgi sahibi olmasını gerektirirken çeşitli durumlarda hem sözlü hem de yazılı iletişim kurma becerisine sahip olmayı içermektedir ve başkaları üzerinde dilin etkisinin, olumlu ve sosyal farkındalıkla dili anlama ve kullanma ihtiyacının farkında olunması anlamına gelmektedir.
Yabancı Dillerde İletişim: Yabancı dilde yeterlilik kelime bilgisini, işlevsel dil bilgisini, iletişimin temel çeşitleri ile dilin kaynaklarının farkında olmayı gerektirirken, aynı
zamanda mesajları anlama; karşılıklı konuşmaya başlama, sürdürme ve
sonuçlandırma; bireylerin ihtiyaçlarına göre uygun metinleri okuma,
anlama ve üretme becerilerinden oluşmaktadır. Diğer taraftan yabancı
dillere karşı olumlu tutum, kültürel çeşitliliğin değerini
bilme, dillere karşı ilgi, merak ve kültürler arası iletişime karşı
farkındalığı içermektedir.
Matematiksel Yetkinlik ve Bilim/Teknolojide Temel Yetkinlikler: Matematiksel yetkinlik, günlük hayatta karşılaşılan bir dizi problemi çözmek için matematiksel düşünme tarzı geliştirme ve uygulamadır. Matematiksel yetkinlik, düşünme (mantıksal ve uzamsal düşünme) ve sunmanın (formüller, modeller, kurgular, grafikler ve tablolar) matematiksel modlarını farklı derecelerde kullanma beceri ve
isteğini içermektedir. Bilim ve teknolojideki yetkinlik ise doğal
dünyayı, fenni ve teknolojinin etkisini anlamanın yanında doğanın temel
prensiplerini, temel bilimsel kavramları, prensipleri ve metotları,
teknoloji ve teknolojik ürünleri ve yöntemleri bilmeyi içermekte
olup bireyin bilimsel araştırmanın temel vasıflarını tanımasına ve
sonuçları tartışma ve bunları aydınlatmak için akıl yürütme yeteneğine
sahip olmasına odaklanmaktadır. Bu yeterlilik, eleştirel takdiri ve
merakı, etik sorunlara ilgiyi, hem güvenliğe hem de sürdürülebilirliğe
saygıyı, özellikle kendisi, ailesi, toplum ve küresel konularla
ilgili bilimsel ve teknolojik gelişmelere değer veren bir tutumu
içermektedir.
Dijital Yetkinlik: Günlük yaşam ve iletişim için bilgi toplumu teknolojilerinin güvenli ve eleştirel şekilde kullanılmasını kapsamaktadır. Söz konusu yetkinlik, bilgi iletişim teknolojisi içinde bilgiye erişim ve bilginin değerlendirilmesi, saklanması, üretimi, sunulması ve alışverişi için bilgisayarların kullanılması, ayrıca İnternet aracılığıyla ortak ağlara katılım sağlanması ve iletişim kurulması gibi temel beceriler yoluyla desteklenmektedir.
Öğrenmeyi Öğrenme: Her durumda öğrenmeyi öğrenme bireyin kendi öğrenme stratejilerini bilmeyi, kendi beceri ve niteliklerinin güçlü ve zayıf yönlerini, uygun eğitim, rehberlik veya destek fırsatlarını araştırmayı gerektirmektedir. Öğrenmeyi öğrenme becerileri ilk olarak daha fazla öğrenme için gerekli olan okuryazarlık ve bilişim teknolojilerini kullanma gibi temel becerileri kazanmayı gerektirmektedir. Bireyin yaşamı boyunca öğrenmeyi başarma ve sürdürmede motivasyonu büyük önem taşımaktadır.
Sosyal ve Vatandaşlıkla İlgili Yeterlilik: Bu yetkinlik; kişisel, kişiler arası, kültürel ve kültürler arası yeterliliği, ayrıca sosyal ve çalışma yaşamına bireylerin etkili ve yapıcı yolla katılması için bireyleri donatan davranışın tüm formlarını ve gereken yerlerde fikir ayrılıklarını çözmeyi sağlayacak çeşitli davranışlarla bütünüyle donanmayı içermektedir. Bu yetkinliğe sahip bireyler sosyoekonomik gelişme ve
kültürler arası etkileşimle ilgili olmalı, farklılıklara değer vermeli,
diğer insanlara saygı duymalı ve hem ön yargılarla başa çıkmaya hem de
uzlaşmaya hazırlıklı olmalıdır. Vatandaşlıkla ilgili yetkinlik ise insan
haklarına tamamen saygılı olmayı, demokrasinin temeli olarak eşitliği içermektedir; bu da farklı dinî ve etnik grupların değer sistemleri arasındaki farkı anlayıp saygı
duyma temeline dayanan olumlu bir tavırla olacaktır. Bu yetkinlik, aynı demokratik prensiplere saygı gibi ulusal bağlılığı sağlamak için gerekli olan ve paylaşılan değerlere anlayış ve saygı göstermek kadar sorumluluk hissini ortaya koymayı da içermektedir.
İnisiyatif Alma ve Girişimcilik Algısı: Bireyin düşüncelerini eyleme dönüştürme becerisini ifade etmektedir. Amaçlara ulaşmak için proje planlama ve yürütmenin yanında yaratıcılık, yenilik ve risk almayı da içermektedir. Bu yetkinlik, etik değerlerin farkında olmayı ve iyi yönetim becerilerine sahip olmayı gerektirmektedir.
Kültürel Farkındalık ve İfade: Kişinin kendi kültürünü tam olarak anlaması, kültürel tanımlamanın çeşitliliğine saygı doğrultusunda açık bir tutum için temel olabilir. Olumlu tutum aynı zamanda bireysel ifade ve kültürel hayata katılım yoluyla yaratıcılık, sanatsal ve estetik kapasiteyi geliştirmeyi de kapsamaktadır. Öğretim Programı’nda yer alması gereken temel beceriler, yukarıda bahsedilen anahtar yetkinlikler bağlamında ayrı bir başlık olarak değil, kazanımların içinde örtük bir şekilde ve ayrıca kazanımların altındaki açıklamalarla desteklenecek mahiyette verilmiştir. Kazanımlar, anahtar yetkinliklerin biri veya birkaçıyla birlikte mutlaka ilişkilidir. Bütün yetkinlikler Öğretim Programı’nda ele alınmış olup öğrencilerin bu alandaki gelişimleri, öğretmenlerin sınıf içinde yapacağı eğitim ve öğretim yöntem, strateji ve tekniklerinin çeşitlendirilmesiyle mümkün olabilecektir.
Bu Program’ın başarısı; okulların teknik alt
yapısının, öğretmenlerin bilgi birikiminin, öğrencilerin ve
toplumun beklentisinin, öğrencilerin yaş ve yeteneklerinin dikkate
alındığı; kapasitesini en üst düzeyde kullanabildiği ve öğrenme için
teknolojiyi, gerekli materyal, malzeme ve gereçleri amacına uygun ve
etkili olarak seçebildiği; bireysel olduğu kadar iş birliğine dayalı
çalışabildiği ve uygun öğrenme ortamlarının hazırlandığı bir
sürece bağlıdır. Bu doğrultuda bilgiyi edinmek, becerileri geliştirmek
ve yetkinlikleri artırmak amaçlanmıştır.
16 Eylül 2017 Cumartesi